Aaghrr - groei

©2023 Herman Nijholt

Toelichting

Mensen spreken graag van ‘het kind in mij’. Kijk mij eens! Die onbevangenheid en intuïtieve manier van doen ben ik nog niet kwijt. Maar was dacht in dat geval van ‘de baby in mij’? We zijn ons er misschien niet bewust van, nee, de baby leeft onbewust, maar wat zegt dat? Denk maar eens na: de baby wordt uitsluitend gedreven door primaire behoeften, houdt met niemand rekening, vindt aandacht vanzelfsprekend en gaat blèren, als ze honger heeft of in de stront ligt. Dacht u ook meteen aan de adolescente bankhanger met hun derdehands scheurbakkies? Toch schuilt de baby in ieder van ons, denk ik intuïtief.  

Al sinds mensenheugenis word ik gedreven door een diepe behoefte, om iets te maken dat er voorheen nog niet was. Om me niet te vervelen, wellicht, uit ijdelheid of om een soort leven na de dood veilig te stellen? Wie zal het zeggen. Maar daarnaast voel ik altijd een diep verlangen aan het zalige nietsdoen. De baby in mij.

Het is natuurlijk een illusie, een manier van zeggen, lief zelfbedrog. Want een mens die leeft, is gedoemd te groeien. Als een boom. Steeds komen er nieuwe takken bij, steeds reikt hij hoger, maar de eerste takken blijven bestaan. Onbevangenheid en zelfzucht horen ook bij de volwassen mens. Het zijn registers, die wij kunnen bedienen, of niet. Dat is groeien. We kunnen nog steeds spelen en genieten, maar we kunnen er nooit meer niets aan doen.

 

Informatie

Eerste foto: Groei

Datum: 20 juni 2023
Codering: Pos 28 versie 3.1
Locatie: Achtertuin
Attributen: Kinderwagen en parasol uit kringloop Harlingen; mijn hoofdkussen; blikje Hertog Jan en mijn oude LG; mijn tennispet; Lipton zonnebril

Tweede foto: Aaghrr
Datum: 21 juni 2023
Codering: Pos 29 versie 5.1
Locatie: Achtertuin
Attributen: Kinderwagen uit kringloop Harlingen; Power Patrol kussensloop; mijn tennispet; Lipton zonnebril; transistor radio cd-speler van Will; universeel pannendeksel

Bekijk ook...

Denkend aan Zusje

Toen ik mijn zusje een foto van Meneer Houtman liet zien, zei ze: ‘Je moet hem op een steiger neerzetten, de nieuwe steiger van Salt bijvoorbeeld, bij Terherne …’ Ik wist niet meteen, wat ik met die suggestie aan moest, maar zij had dat beeld in mijn hoofd geplant en op een dag vulde het zich als vanzelf met betekenis.

Het gouden ei

Het is gek, een aantal van mijn beste vrienden is in de loop der jaren overleden, maar daarmee kwam nooit een eind aan de vriendschap. Althans niet van mijn kant. Het voelt alsof ze zijn geëmigreerd naar gene zijde. Uit het oog, maar niet uit het hart.

Koning Eenoog

Ik wilde een statieportret maken van een potsierlijke ambtsdrager. Dat werd koong Eenoog. Ik nam altijd aan – analoog aan het spreekwoord – dat Eenoog koning is in het Land der Blinden. Maar nu vroeg ik mij af: is dat wel zo?