De werkkamer (1990 - 2005)

Voortschrijdend inzicht

Dat zat zo, ik vond dus dat we toch weer naar een dorp moesten – een leuk dorp, deze keer –  maar mijn vrouw dacht vooruit. Er moesten genoeg voorzieningen zijn, want kinderen worden ouder en ik had de auto mee … enfin, ze had natuurlijk gelijk. Een dorp met voorzieningen. Haar ondergrens was een Hema.

Na tweemaal slikken ontdekte ik dat de beklemming uit mijn jeugd uit Joure was verdwenen. Joure was gegroeid en, oké, ik geef het toe, ik was ook volwassen geworden. En, toegegeven, het was toch wel prettig in de buurt van mijn familie te wonen. Die huurwoning aan de Ulekamp was natuurlijk maar een tussenstation. We wilden iets kopen, beslist binnen de rondweg natuurlijk, anders hadden we evengoed naar Cammingaburen kunnen verkassen, maar in Joure was nauwelijks iets te koop. En voor die prijzen kon je evengoed nieuwbouwen, maar die vrije kavel lag in Skipsleat, een wijk in aanbouw buiten de rondweg.

Eigen inzichten

Een kavel haalde je destijds gewoon af bij de balie op het gemeentehuis, bij wijze van spreken dan. En omdat ik in de bouw werkte, wist ik dat het best een cataloguswoning konden kopen, qua prijskwaliteit en risico’s, dus gingen we folders verzamelen. Veruit het beste huis op de markt was een ontwerp van Monsma, dat door Fekken werd gebouwd. Het zag er leuk uit, maar ik vond indeling niet erg logisch. Dus ging ik naar Fekken en zei dat wie die woning wel wilden kopen, maar ik wilde de plattegrond wel veranderen en daarna alleen de verschillen verrekenen. Daar ging hij vreemd genoeg mee akkoord. Misschien dacht hij aan een extra wandje, of een deur verplaatsen.  

Maar toen ik het ontwerp had aangepast, waren de plattegronden totaal veranderd. Daardoor de gevelindeling ook en zelfs de overspanningsrichting van de vloeren had ik gedraaid. Het portiek op de hoek was verdwenen – jammer voor het gevelbeeld – maar daarvoor in de plaats hadden we een extra kamer. Mijn werkkamer! Door al die wijzigingen stond mijn naam onder het ontwerp, hoewel ik van huis uit niet architect was. Nou en? Een kind kan een husi tekenen.

Hoe discutabel mijn motieven ook waren om uit Leeuwarden te vertrekken, zo’n nieuwbouwwijk in aanbouw is een ideale plek voor kinderen. Er woonden veel kinderen, ze konden gewoon op straat spelen en natuurlijk op de zandbulten en piepschuim vlotten in de vijvers. En naarmate de nieuwbouw zich verplaatste, mochten zij ook verder van huis. Op een rare manier, was het dus toch een hele goeie stap geweest.

En niet alleen voor de kinderen. Dat ideale huis in Leeuwarden was natuurlijk wel oud en koud. Daar waren we nu van verlost. Eigenlijk was het huis, de tuin en de lokatie perfect, met als extra die werkkamer op de hoek.

De werkkamer

Een aardig detail was, dat het huis door mijn aanpassingen zelfs goedkoper werd, waardoor je zou kunnen zeggen dat mijn werkkamer gratis was.  Aanvankelijk was het een plek, waar ik me kon onttrekken uit het drukbezette gezinsleven. Begrijp me goed, ik hield van mijn gezin, maar ik was nooit meer helemaal mezelf, alleen met mijn visioenen. In die tijd schreef ik romans, vooral in de winterperiode. De zomer was voor tennis, de tuin en loltrappen.  

Maar door omstandigheden, die ik niet nader zal toelichten, verloor ik de grip op mijn bestaan. Het leven was geen hel, maar alles moest met tegenwind, althans zo voelde het. Alleen in die werkkamer kon ik nog vluchten naar een denkbeeldige wereld, waar ik zelf de regie voerde. 

Op een dag, toen de kinderen inmiddels groot waren, besloten we elkaar de vrijheid te schenken en de belofte van eeuwige trouw maar gewoon tegen een boom te parkeren. Ik kon weer verder, met meer vrijheid dan ik ooit had gehad. Op mijn 50e ging ik voor het eerst in mijn leven op mezelf wonen. Op papier was dat een opluchting, maar hardop wist ik het even niet meer. Ongeveer zoals Meneer Houtman op de foto staat te kijken bij zijn Vehikel, dat aan diggelen ligt:
‘Au, hoe moet dat nou?’

Informatie

Datum: 10 oktober 2023
Codering: Pos 44 
Locatie: Kyl 12, Joure
Attributen: Vehikel 2 gedemonteerd, gereedschapkoffer, Loftsiler pet en klaarover hesje
Bijzonderheden: De werkkamer wordt gemarkeerd door een poster met de leuze: Kies voor Boom = Hout, waarover de komende week meer.